!? why SO serious

یک برونگرا وقتی فیلم می بیند چه میکند؟! احتمالا به دنبال یک شنونده‌ی خوب میگردد که بنشیند و برایش از اول تا آخر فیلم را تعریف کند و خودش را تخلیه کند! حداقل برای من که اینگونه پیش میرود! و چقدر خوب که امروز یکی از همان شنونده‌های خوب را به تور انداختم و برایش از اول تا آخر فیلم را با هیجان خاص خودم توضیح دادم! سکانس های مهم را برایش پخش میکردم و تعریف میکردم که چه شده و چرا اینطور شده! حالا کمی حالم بهتر است و کمی بیشتر منطقی شده ام! 

شوالیه‌ی تاریکی دیوانه ام کرد! کمی بیشتر از اینسپشن و اینتراستلار و در حد و اندازه های فایت کلاب و اترنال سانشاین! اما قطعا شوالیه‌ی تاریکی بیش از همه‌ی اینها حرف برای گرفتن دارد [بجز فایت کلاب] ... از همان سکانس دزدی از بانک گرفته تا سکانس فرار نمادین بتمن (که تمام مفاهیم فیلم را در خودش گنجانده بود!) همه و همه بتمن را به متفاوت ترین فیلم ژانر خودش تبدیل میکند! 

البته از همان اول هم که میخواستم بتمن را ببینم انتظار یک ابرقهرمانی مشابه اسپایدرمن و سوپرمن نداشتم! اما حقیقتا نمیدانستم که شوالیه‌ی تاریکی اینقدر عمیق و گیراست! دیالوگ‌ـها فراتر از انتظار خوب هستند و شخصیت ها آنقدر خوب بازی میکنند که هر لحظه ممکن است خودت را گم کنی و در لباس آن شخصیت پیدا کنی!

داستان، تقابل خیر و شر هست، اما از نوعی دیگر! جوکر را نمیتوانی به این راحتی ها بعنوان شرّ بپذیری! چرا که معمولا اشرار منفورند، اما جوکر حتی از بتمن هم دوست داشتنی‌ـتر است! از طرفی بتمن گاهی آنقدر کوته فکر میشود که نمیتوانی بعنوان خیر مطلق قبول‌ـش کنی!

شوالیه‌ی تاریکی، آمیزه‌ای تمیز و بی نقص از احساسات و خشونت و انفجار است! آنقدر خوب است که اگر تا به حال نولان را دوست داشتم، از این به بعد می پرستم‌ـش! :))

The Dark Knight 2008 - IMDb 9/10