نمي دانم تا چه وقت

نمی دانم ،تا که وچه وقت مهلت دارم ،از نعمتهای خداوند بهره ببرم در هوای دنیا نفس بکشم ،قدم برگرده خاکی این دنیا بگذارم نمی دانم تا که وچه وقت مهلت دارم ،به همنوعانم مهر بورزم دستشان را بگیرم ،خدمتگزار مردم سر زمینم باشم ،غزل بسرایم عاشق باشم ،

نمی دانم تا کی وچه وقت مهلت دارم ،بیندیشم به انگیزه های انسانیم بها ءبدهم

نوه هایم را در آغوش بگیرم برایشان هدیه بخرم ،با همسایگانم مهربانانه رفتار کنم

نمی دانم تا کی وچه وقت مهلت دارم ، در برابر قادر متعال روبه کعبه به نماز بایستم 

با خدا راز ونیاز کنم سر بر سجده شکر بگذارم ،

وبرای سلامتی وفرج حجت خدا امام زمان دعای فرج بخوانم

ودر راه رضا وخشنودیشان قدم بردارم 

نمی دانم تا کی وچه وقت مهلت دارم در هوای این دنیا نفس بکشم 

واز روزی های هلال آن بهره مند گردم 

اما می دانم آروز دارم تا واپسین دم حیاط بگویم واستدعا کنم 

(رب حبلی حکما والحقنی باالصالحین )

ومی دانم که باید شکر گذار نعمتهای وافر خداوند

ونعمت بزرگ حیات وهستی دنیایی خویش باشم 

نعمت را به نقمت وکفران نعمت تبدیل ننمایم 

ودعا کنم برای تک ،تک مردمدسر زمینم وبه خصوص نسل جوان

که هشیارانه مسیر راه خود را بپیماید

متعهدانه راه سعادتمندان را بپیماید 

نه راه فاسدان غافلان بی درد را 

بزرگترین آرزویم بیداری مردم سرزمینم ومسلمانان جهان است 

صدیقه اژ ه ا ی 

مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی